Eigen schuld, dikke bult

Het is zondagavond 18.00 uur. Je kijkt in de koelkast en ziet dat je helemaal niks in huis hebt. Je moet eigenlijk boodschappen doen, maar daar is het nu al te laat voor. Je besluit om naar de friettent te gaan. Dit is al zeker drie maanden geleden. Zodra je binnen stapt, weet je ook weer waarom. Er zitten ongeveer tien mensen binnen, en je kunt zien dat zeker twee mensen denken: "Die kan beter naar een saladebar gaan. Die eet zo te zien al ongezond genoeg."

"Mensen met overgewicht eten altijd ongezonde producten zoals pizza, friet en chocolade." Dit is slechts één van de vooroordelen die mensen hebben over ons (mensen met overgewicht/obesitas). Daarnaast zijn wij volgens menigeen lui, hebben we geen zelfbeheersing en ligt de oorzaak nooit bij onszelf. Nou, ik geef niemand anders de schuld dan mezelf. Zoals het spreekwoord zegt: Ieder pondje ging bij mij door het mondje. Maar zo ongenuanceerd als sommige uitspraken, is het in veel gevallen natuurlijk niet.

Ongezond eten

Iemand zei ooit tegen mij: "Als je af wil vallen, moet je minder naar de McDonald's gaan." Ik stond perplex. Dacht die persoon nou werkelijk dat ik elke dag fastfood at. Ja dus. Ik eet niet vaak fastfood, zoals McDonald's, Burger King of Döner Kebab, maar natuurlijk eet ik wel ongezonde dingen. Bij mij ligt het niet aan mijn ontbijt, lunch of avondeten, maar aan de tussendoortjes. Zo kon ik best op één dag, een pak koeken, zak chips en zak M&M's wegwerken. Had ik dan spijt? Natuurlijk, maar mijn behoefte aan suiker was vervuld. Maar mensen met overgewicht heb je in alle vormen en maten. De één houdt van snoepen, de ander van pizza. Toch denk ik ook dat er veel te wijten valt aan de hoeveelheid die je eet.

Bordje volgeladen

Weet jij altijd precies hoe veel je eet? Ik dacht altijd van wel, totdat ik een keer een eet-dagboek bij hield. Toen kwam ik erachter dat ik daadwerkelijk veel meer at dan dat ik nodig had voor min dagelijkse energieverbruik. Ik denk dat dit voor heel veel mensen geldt, en niet alleen voor degene met obesitas. Wat je thuis eet, dat ligt natuurlijk geheel aan jezelf, maar ook de maatschappij zorgt voor een hoeveelheid aan eten. Gisteren stond er in de BNdeStem het artikel 'VS bindt de strijd aan met overgewicht', waarin restaurants vaak extreem grote portie aanbieden. Dit geldt natuurlijk ook voor Nederland. Een Chinese afhaalmaaltijd voor twee personen is vaak genoeg voor vier, en dan heb je nog restjes voor dag twee. "Het is echt dom dat mensen niet genoeg zelfbeheersing hebben om gezond te blijven." Natuurlijk ben jij degene die het allemaal in je mond stopt, maar bij wie zijn de ogen nou niet groter dan de maag.

Heel de dag op de bank hangen

"Veel mensen zijn simpelweg te lui, en daardoor worden ze vet." Ik ben ervan overtuigd dat sommigen echt denken dat mensen met overgewicht de hele dag op de bank hangen. Natuurlijk kan ik alleen maar voor mezelf spreken. Bij mij is dit absoluut niet het geval. Ik ben een zeer actief tennisster die gemiddeld drie keer per week op het gravel te vinden is. Pak ik vaker de auto dan de fiets? Ja. Pak ik vaker de lift dan de trap? Ja. Dat wil niet per definitie zeggen dat ik lui ben. Want heel veel mensen pakken namelijk eerder de auto of gaan met de trap.

Waarom overgewicht?

Als overgewicht nu niet per definitie te wijten is aan ongezond eten, te veel eten en niet bewegen, wat is dan de oorzaak waarom de hoeveelheid mensen met overgewicht op de wereld jaarlijks toeneemt? In mijn volgende blogpost ga ik verder in op wat nog meer de oorzaak van overgewicht kan zijn.

Afkicken van Suiker

Drank. Drugs. Roken. Suiker. Een spelletje 'wat hoort hier niet in thuis'? Was het maar waar. Dit zijn namelijk allemaal dingen waar je verslaafd aan kunt raken. Dat geldt dus ook voor suiker. Hoe meer je ervan eet, hoe meer jouw lichaam er naar verlangd. En zoals alle andere verslavingen moet je bij het stoppen dus ook echt afkicken.

Suiker behoort samen met zetmeel tot de voedselgroep 'koolhydraten'. En deze koolhydraten heb je nodig om je dagelijkse energie te krijgen. Dit wil echter niet zeggen dat je elke dag suiker moet eten. Uit producten zoals groenten haal je namelijk ook deze energie. Maar de suiker die je echt moet vermijden, is geraffineerde suiker. Dit is suiker die een fabriek toe voegt aan ons eten en onder vele verschillende namen bekend staat. Glucose, fructose en melasse zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Maar als je gaat afkicken van een product dat je dagelijks in grote hoeveelheden binnenkrijgt, hoe zwaar is dan het stoppen?

Afkickverschijnselen

Hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid en natuurlijk een sterke behoefte aan suiker. Dit zijn slechts enkele symptomen van het afkicken. De eerste paar dagen had ik ontzettend last van onverklaarbare krampen en pijntjes, vermoeidheid en slapeloosheid. Maar pas na een paar dagen had ik door dat dit te wijten was aan mijn gebrek aan suiker waar mijn lichaam zo om vroeg. Ze zeggen dat het zeven dagen duurt voordat de suiker volledig uit je lijf is verdwenen, en dan moeten de verschijnselen ook verdwijnen. Bij mij was dit dan ook het geval. Dus voor al die mensen die net gestopt zijn met de suiker: "De reis is zwaar, maar zeker de moeite waard. Geef niet op."

Houd het vol!

Toegeven aan je verslaving is de gemakkelijke weg. Ook al heb je het tijdens die eerste week ontzettend zwaar. Probeer het vol te houden. Het wordt eenvoudiger, dat beloof ik. Haal je energie uit andere dingen dan eten, bijvoorbeeld uit sporten. Maak het voor jezelf makkelijker. Stop 'cold turkey'. Gooi alle producten weg waarin geraffineerde suikers zitten. Koek, snoep, jam, hagelslag, noem het maar op. Natuurlijk zeg ik niet dat je nooit meer een koekje of snoepje mag eten. Want als ik eerlijk ben, kan ik ook niet zeggen dat ik nooit meer een zoete lekkernij eet. Maar voor nu, is het afkicken van suiker.

Obesitas en IK

Al jaren gaan obesitas en ik samen door één deur. Echte vrienden zijn we niet. Je beslaat echter wel een heel groot deel van mijn leven. We hebben goede tijden gekend. Maar ik moet nu alleen op reis naar een gezondere toekomst. Dus hier scheiden onze wegen. Ik hoop je nooit meer terug te zien.

Al jaren kamp ik met zwaar overgewicht, ook wel obesitas genoemd. Op de basisschool was ik nooit de slankste van de klas, maar dik was ik zeker niet. Bij mij is het fout gegaan op de middelbare school. De route naar school liep langs de McDonalds, en of ik nou wilde of niet, er werd altijd gestopt voor een hamburger of ijsje. En zo waren er natuurlijk nog veel meer dingen. Langzamerhand kwam ik steeds meer kilo’s aan, voelde ik mezelf onzeker waardoor ik meer ging eten, en zo kwam ik nog meer aan. Ik zat in een vicieuze cirkel, en het ging van kwaad tot erger. In het begin was het slechts een beetje overgewicht, maar al snelde groeide dat uit tot morbide obesitas.

(Morbide) Obesitas

De Nederlandse Obesitas Kliniek omschrijft obesitas  als “een chronische ziekte waarbij een zodanige overmatige vetstapeling in het lichaam bestaat dat dit aanleiding geeft tot gezondheidsrisico’s”. Simpel gezegd, de hoeveelheid voedsel dat je eet is meer dan je daadwerkelijk nodig hebt voor je dagelijkse lichaamsactiviteit. Daarbij is sprake van overgewicht als je een Body Mass Index (BMI) hebt van 30 of hoger. Wanneer de BMI 40 of hoger is spreken we van morbide obesitas, ofwel ziekelijk overgewicht. De berekening van het BMI geeft een goede indicatie of je overgewicht hebt of niet. Om je BMI uit te rekenen, maak je de volgende rekensom: gewicht / (lengte x lengte). Maar je kunt natuurlijk ook gewoon je lengte en gewicht invullen op website van de Nederlandse Obesitas Kliniek. Op dit moment heb ik zelf een BMI van 38 en val ik dus in de categorie ‘overgewicht’. Om een gezond gewicht te hebben, moet je een BMI hebben tussen de 18,5 en 25. Voor mij wil dat dus zeggen dat ik met mijn lengte van 1,75 m een gewicht van 75 kg of lager mag hebben.

Dieet na dieet

Al tien jaar probeer ik het gevecht tegen de overtollige kilo’s te winnen, maar ik kom er steeds als verliezer uit. Dieet na dieet probeerde ik uit. Zonder resultaat. Cambridge, Slimfast, Sonja Bakker, Weight Watchers, ik heb het allemaal gedaan. Zelfs een operationele uitdaging ben ik aangegaan. In 2010 liet ik een maagbandje plaatsen, maar deze heeft achteraf gezien meer ongemakken bezorgd dan resultaten. Maar is het nu zo dat al deze dieten niet werken? Nee. Ik viel wel af, maar vervolgens kwam het er ook allemaal weer aan. Mijn mening: ik was er nog niet aan toe om echt af te vallen. Maar nu ben ik er helemaal klaar voor. Weg met die kilo’s.

Mijn doel

Ondanks dat ik heel goed in mijn vel zit, en geaccepteerd heb wie ik ben, wil ik toch graag het gewicht verliezen wat ik nu als bagage met me meedraag. Ik denk dat dit daarom de tijd is om het gevecht aan te gaan. Mijn doel: totaal 50 kilo afvallen. Het begin is al gemaakt, de eerste zeventien kilo zijn er af. Maar we zijn er natuurlijk nog lang niet.

Waarom bloggen?

Nu zal je wel denken: alles leuk en aardig, maar wat moet ik hiermee? Om je leven zo drastisch om te gooien, en je volledig te storten op een doel wat jou als persoon vormt, heb je veel steun nodig. En deze steun komt soms uit onverwachte hoek. Ik blijf mezelf motiveren om mijn doel te behalen. Ik wil dan ook met deze motivatie en doorzettingskracht anderen inspireren om hetzelfde te doen. In mijn blog komen onder andere de volgende onderwerpen aan bod: verschillende diëten, kinderen en obesitas, verleidingen weerstaan en reclame. Ook deel ik ervaringen van andere mensen die de strijd leverden. Samen het gevecht tegen obesitas aan! Een reis naar een gezondere toekomst.