Oliebol of oliedom?!

Het einde van het jaar is bijna in zicht. Nog dertien uur te gaan voordat wij met z'n allen 2015 inluiden. En dit nieuwe jaar kan natuurlijk niet beginnen zonder die heerlijke traditionele lekkernijen. Maar kun je deze zoete verwenning niet beter laten staan?

Een oliebol met krenten of met poedersuiker, of een lekkere appelbeignet. Allemaal heerlijke lekkernijen die onlosmakelijk verbonden zijn met het vieren van Oud & Nieuw. De oliebollenkramen zijn al vanaf eind oktober in de verschillende plaatsen te zien, maar de huisbakkers gaan pas vandaag aan de slag. Maar zijn deze gefrituurde gebakjes echt zo slecht als sommige mensen denken?

Oliebol zo slecht nog niet

In vergelijking met een kiwi of sinaasappel (45 kcal) is het natuurlijk niet echt een gezonde snack. Een appelbeignet is namelijk 110 kcal*, een oliebol met krenten is 288 kcal*, en een oliebol met poedersuiker is 286 kcal*.  Maar vergelijk ik het met het in veel diëten aangeraden tussendoortje 'de eierkoek' dan is een oliebol of appelbeignet zo slecht nog niet. De eierkoek is namelijk ook 287 kcal*. Voor alles geldt natuurlijk: "Eet met mate." Maar vanavond eet ik lekker een oliebol, want dit is zeker niet oliedom.

*per 100 gram

Gastblog: Caroline Trappel

“Een shake-dieet, dat is toch iets voor (hele) zware mensen.” Dat was mijn vooroordeel over deze manier van afvallen. Totdat de weegschaal 83 kilo aangaf, ik me niet prettig voelde voor de spiegel en die leuke jurkjes niet meer zo ‘leuk’ stonden. Afgelopen maart startte ik, na het zien van een aantal vrouwelijke collega’s, met het Cambridge-dieet. Mijn visie op het shake-dieet veranderde, maar belangrijker nog: ik verloor de overtollige kilo’s.

Over mijn gewicht maakte ik me nooit druk. Tot mijn twintigste woog ik namelijk niet meer dan 58 kilo. Ik kreeg zelfs regelmatig opmerkingen over anorexia, de andere kant van het verhaal. In combinatie met mijn lengte van 1.75 meter was 58 kilo namelijk niet erg veel. Deze opmerkingen waren niet leuk, maar ik was slank en kon eten wat ik wilde. Totdat ik in 2008 voor zeven maanden naar Bonaire vertrok. Een geweldige tijd, maar helaas ook veel ongezond eten en drinken. De tijd dat mijn lichaam alles accepteerde wat ik naar binnen werkte was voorbij, en ik kwam hier dus ook ruim zeven kilo aan. “Je hebt het goed naar je zin gehad”, werd na thuiskomst regelmatig gezegd. Maar dit was niet het einde van mijn gewichtstoename.

Smoorverliefd en samenwonen

Al langere tijd was ik smoorverliefd op een vriend die jammer genoeg drie jaar in Canada woonde. Maar tegen de tijd dat ik terug in Nederland was, kwam hij ook weer terug naar het thuisland. Smoorverliefd besloten we dus al snel om te gaan samenwonen. Zelf boodschappen doen, eten koken en ook aten we regelmatig iets lekkers op de bank. Ik was vaak erg druk met werk, dan wordt het verleidelijk om iets makkelijks en snels te eten. Daarnaast was iedere dag iets nieuws en variërend verzinnen ook niet makkelijk. Maar toen ik eenmaal rond de 75 kilo kwam, begon ik me toch wel zorgen te maken over mijn gewicht. Ik ging fanatieker sporten, en meer op mijn eten letten.

Slechtwerkende schildklier

Het sporten en gezonder eten bracht helaas geen verandering in mijn gewicht, dus probeerde ik zowel Sonja Bakker als Weight Watchers. Frustrerend genoeg, was er na 6 weken streng volhouden nog steeds geen kilo af. Na een aantal onderzoeken kwam ik erachter dat ik een te traag werkende schildklier had. Eén van de symptomen daarvan is helaas dat afvallen erg langzaam gaat. Je lichaam verwerkt en verbrandt voedingsstoffen namelijk langzamer en minder efficiënt als er te weinige schildklierhormonen in je bloed zitten. Afvallen is niet onmogelijk, maar het motiveert ook niet echt.

Tijd voor Cambridge

Aan het begin van het jaar gaf de weegschaal 83 kilo aan, en toen was de maat vol. Samen met mijn vriend startte ik met het Cambridge-dieet. Met de shakes en soepen hoefde ik niet na te denken over wat ik wel en niet mocht eten. In combinatie met het klussen aan onze bouwval die we kochten, was dit voor mij het ideale dieet. Twaalf weken lang vlogen de kilo’s eraf met als resultaat een gewicht van 71 kilo. Mijn visie op het shake-dieet is hiermee dus drastisch veranderd, niet langer denk ik aan een dieet voor zware mensen. De kans dat ik het nog een keer ga doen, is dus ook zeer aanwezig.

Het geheim

Na het dieet was het echter makkelijk om weer terug te vallen in het oude patroon. Geen shakes en soepen meer, maar makkelijke maaltijden met rijst, aardappelen en pasta op het menu. Iedere avond dus volop koolhydraten. Ondertussen zijn we bijna acht maanden verder en is het gewicht helaas weer wat gestegen naar 75 kilo. Alhoewel ik het shake-dieet nog steeds een geweldige manier van afvallen vind, moet ik uiteindelijk mijn eetpatroon gaan aanpassen. En laat dat nou net het geheim zijn van afvallen.

Je gaat afvallen, maar hoe? - part 2

Diëten zijn er in allerlei vormen en maten. Suikervrij, zoutloos, koolhydraat-arm. Zelf heb ik al meerdere diëten geprobeerd. Allemaal hebben ze op de een of andere manier wel bijgedragen aan het afvallen, maar de kilo’s kwamen er keer op keer weer allemaal aan. Dus welk dieet werkt er nu het beste? Niet alleen om de kilo’s af te vallen, maar misschien nog wel belangrijker: om de kilo’s eraf te houden. In deze blogpost ga ik verder in op twee voedingsvervangers-diëten, namelijk het dieet van Modifast en Cambridge.

Modifast

Modifast is een gemakkelijke en verantwoorde manier om gewicht te verliezen. Het dieet bestaat slechts uit drie maaltijden; voedingsvervangers die simpel te bereiden zijn. Je kan kiezen tussen shakes, muesli's en puddingen en hoeft er alleen maar water aan toevoegen. De maaltijden leveren 500 kcal per dag, en geven je alle vitaminen, spoorelementen, mineralen en eiwitten die je lichaam nodig heeft om gezond en fit te blijven. Volgens Modifast is hun dieet dé afslankmethode, en gewoon te koop in de supermarkt.

Cambridge

De producten van Cambridge zijn slechts te koop bij een consulent die verspreid zitten door heel Nederland. Net als bij Modifast kies je bij Cambridge ook uit maaltijdvervangers, zoals shakes, soepen, repen en puddingen. Bij Cambridge zijn er twee verschillende programma's: Cambridge 500 en Cambridge 800. Het 500-programma is een totaalvoeding van nog geen 500 kilocalorieën per dag, die alle maaltijden vervangt. Bij het 800-programma eet je naast de maaltijdvervangers ook nog een zelf bereide (avond-)maaltijd. Volgens Cambridge is hun dieet een verantwoord, snel en effectief dieet waarbij je begeleid wordt door ervaren consulenten.

Mijn visie

In 2008 probeerde ik het Cambridge-dieet uit, ik woog toen 104 kilo. Het gewicht vloog eraf. Het was makkeijk en snel, niet nadenken over wat je moet eten. Gewoon shaken. In totaal verloor ik toen 21 kilo, maar toen stopte ik met het dieet en ging ik weer normaal eten. Maar ik had in die maanden mijn eetpatroon niet aangepast, maar vervangen. Daardoor kwamen de kilo's er geleidelijk aan weer bij, en zelfs nog meer dan dat ik was afgevallen. Ik startte nog een aantal keren met het dieet, maar het werd steeds moeilijker. Vooral omdat ik wist wat ik allemaal moest laten staan, maar ook omdat ik de shakes steeds viezer vond. Dit ging zelfs zo ver dat ik bij de geur alleen al begon te kokhalzen. Het dieet vind ik nog steeds een goede manier om af te vallen, maar niet om het er af te houden. Uiteindelijk ben je meer gebaat met een aanpassing van je eetpatroon.

Een vriendin van mij volgde afgelopen jaar het Cambridge-dieet. Wil je meer weten over haar ervaring? Lees dan op 29 december, om 11.00 uur, het gastblog van Caroline Trappel.

Smullen met Kerstmis

Elke kerst bestaat uit lekker eten, drinken en gezelligheid met familie en vrienden. Dus ook bij mij thuis. Deze kerst kan ik, ondanks mijn strenge dieet, toch heerlijk smullen. 

Op Eerste Kerstdag maakte ik samen met mijn moeder een 5-gangen diner bestaande uit heerlijke en tevens verantwoorde gerechten. Wil je weten hoe je deze gerechten kunt maken? Bekijk dan de recepten op 'Mijn recepten'. Hieronder alvast het recept voor een heerlijk toetje:

Tiramisu van Roodfruit

Porties: 4

ProPoints waarde: 6

Voorbereidingstijd: 10 minuten + 2 uur

Bereidingstijd: 5 minuten

Moeilijkheidsgraad: gemakkelijk

Ingrediënten

• 300 gram roodfruit (aardbeien, frambozen, bramen, blauwe bessen)
• 130 ml slagroom
• 1 zakje vanillesuiker
• 150 gram magere vanilleyoghurt
• 1 eetlepel amarenalikeur (kersenlikeur)
• 4 kandijkoeken (Bastogne)
• 1 eetlepel witte chocoladeschilfers

Bereiding

1. Haal de kroontjes van de aardbeien, snijd in 4 stukken. Was het fruit. Houd fruit achter voor de garnering.
2. Klop de slagroom met de vanillesuiker stijf. Meng de yoghurt met de amarenalikeur en meng de slagroom erdoor. Laat het 2 uur in de koelkast opstijven.
3. Verkruimel de kandijkoeken in een keukenmachine.
4. Schep de helft van het fruit in het dessertglas. Verdeel de helft van de room over het fruit. Strooi de helft van de koekkruimel erover. Herhaal de handeling. Garneer de bovenste laag room met het overgebleven fruit, de koekkruimel, munt, en chocoladeschilfers. Serveer met een lange dessertlepel.

Ik wens iedereen een fijne kerst, een gelukkig nieuwjaar en alle goeds voor 2015.

Er is er één jarig!

Afgelopen woensdag was mijn vader jarig, en daarom zat gisteren het huis vol met familie en vrienden. Een verjaardagsfeest kan uiteraard niet zonder een hapje en een drankje, dus volop verleidingen. Hieronder geef ik vijf tips hoe je een feestje overleeft zonder jezelf helemaal te laten gaan.

Tip 1: Kies zoet of hartig

Iedere verjaardag begint met zoetigheid: taart, gebak, soesjes. Gevolgd door allerlei hartige hapjes: kaas, worst, chips, nootjes. Maak voor aanvang van de verjaardag voor jezelf een keuze. Neem ik vanavond iets zoets of iets hartigs. Maak een keuze en houd jezelf hieraan.

Tip 2: Drink geen alcohol

Een wijntje of biertje op z'n tijd is helemaal niet slecht. Helaas zorgt alcohol er bij de meeste mensen wel voor dat zij trek hebben in vettigheid. Na het stappen een frietjes, broodje döner of pizza. Ook op een verjaardag is er natuurlijk genoeg keuze. Vaak is de combinatie van eten en drinken funest. Wil je dit voorkomen? Kies dan voor een glaasje water of frisdrank light.

Tip 3: Stel een maximum in

Het feit dat je aan het lijnen bent, wil niet zeggen dat je natuurlijk helemaal niks mag pakken. Stel voor de verjaardag een maximum voor jezelf in. "Ik mag vijf hapjes pakken", en houd jezelf hieraan. Natuurlijk mag je snacks zoals komkommer, wortel of tomaat zo veel eten als je wilt.

Tip 4: Vraag om iets gezonds

De meeste mensen weten wel dat je bezig bent met lijnen en houden hier rekening mee. Maar wil je zeker weten dat je tijdens de verjaardag een gezonde snack hebt, vraag dan aan de gastvrouw of gastheer of ze willen zorgen voor iets gezonds. Komkommer, tomaat en wortel zijn de meeste voorkomende gezonde snacks. Je zult zien dat die bij iedereen in de smaak vallen.

Tip 5: Zorg voor een goede bodem

Een verjaardag begint meestal 's avonds rond een uur of half negen. Zorg ervoor dat je tijdens het avondeten een goede bodem legt. Eet dus genoeg groenten, aangevuld met vlees of vis. Dit beperkt het hongergevoel in de avond, en voorkomt dat je iets ongezonds pakt.

Verleidingen zijn overal!

Op het station, bij de benzinepomp, in het winkelcentrum. Elke keer als je de deur uitgaat, kom je allerlei verleidingen tegen. Wanneer je aan het lijnen bent, lijken het er echter steeds meer te worden. Alle verleidingen uit de weg gaan, is (bijna) niet mogelijk. Je kunt jezelf moeilijk in je huis opsluiten. Het enige wat je kunt doen, is streng zijn en volhouden. Maar kun je echt sterk genoeg blijven om alle verleidingen te weerstaan?

Op maandag ga ik met de trein naar school. Voor ik in de trein stap, haal ik voor mezelf een bakje thee bij de kiosk. Ik loop het winkeltje binnen, en passeer eerst de chips, dan de koek en vervolgens nog de snoep. Ik heb niks gepakt, en ben hiervoor trots op mezelf. Maar wanneer ik bij de kassa kom en mijn bakje thee bestel, vraagt de medewerkster aan mij of ik misschien nog gebruik wil maken van de actie: een appelflap, suikerwafel of gevulde koek voor € 1,-. Ik zeg rustig "nee, dankjewel", maar het liefst zou ik het willen schreeuwen.

Aanbod van suiker

Stel je eens voor dat een medewerkster van het benzinestation je bij het afrekenen van je tankbeurt vraagt of je er misschien nog een pakje sigaretten bij wil. De Nederlandse bevolking komt dan massaal op opstand, want iedereen weet toch dat roken slecht is. Toch is roken niet het grootste gezondheidsprobleem in Nederland, maar overgewicht. Waarom zijn er dan geen protesten tegen bedrijven die suikerhoudende producten verkopen die overgewicht veroorzaken? Dit komt omdat overgewicht wordt gezien als een keuze van één persoon. Maar als je een stoppende roker elk uur confronteert met een sigaret, geeft hij dan ook niet een keer toe. Hoeveel verleidingen kan iemand nou eenmaal weerstaan?

In mijn volgende blogpost ga ik verder in op de verleidingen die ontstaan rondom het vieren van verjaardagen.

Obesitas en Marc

“Ik was geen slank kind, ik ben mijn hele leven stevig geweest.” Marc kampte twee jaar geleden met zwaar overgewicht tot hij het roer volledig omgooide. Een diagnose van een te hoge bloeddruk was voor hem de druppel. Hij viel in totaal 53 kilo af, maar hij is er nog niet. “Mijn doel is 60 kilo en dat wil ik nog steeds halen.” Het verhaal van Marc is noemenswaardig, en hij wil zijn verhaal en ervaring graag delen. Ik greep deze kans met beide handen aan. Tijd voor een interview. 



 

Marc: 154 kg

  

Marc: 134 kg

 

Marc: 105 kg

Wat was voor jou het omslagpunt?

Iemand zei ooit tegen mij dat je afvalt om één van de twee redenen. De eerste is verlangen. Als je namelijk een sterk verlangen hebt naar iets, wil je er iets voor doen of laten. De tweede is pijn. Hiermee bedoelde hij geen fysieke pijn, maar pijn van binnenin. Dat laatste was bij mij het geval. In mijn familie komt hoge bloeddruk voor, en ik was altijd heel bang dat ik daar ook last van zou krijgen. Ik had hier nog nooit last van gehad tot ik twee jaar geleden terug kwam van een wandelvakantie in Kroatië. Ik had hielspoor opgelopen, en ging naar de dokter die vervolgens mijn bloeddruk controleerde. Deze was veel te hoog en risicofactoren van hoge bloeddruk zijn: overgewicht en geen beweging. Ik ben één dag heel boos op mezelf geweest, en toen besloot ik om het roer om te gooien. De pijn van binnen werd ineens heel erg voelbaar!

Wat heb je gedaan om af te vallen?

Voor mij was bewegen de sleutel. Natuurlijk moest ik ook op mijn eten gaan letten (met name alle tussendoortjes), maar ik bewoog toen nauwelijks. Op maandag had ik de uitslag gekregen van de test, en dinsdag meldde ik mezelf aan bij de sportschool. Tijdens het intakegesprek vroeg de begeleider: “Wat lijkt u leuk om bij ons te komen doen?” Waarop ik antwoordde: “Nou niks. Waarom bent u dan hier? Omdat het moet. Van wie moet het dan? Van mezelf.” Ik denk dat deze instelling mij uiteindelijk het meest geholpen heeft. Maar ik had iemand nodig die op de juiste knopjes kon drukken, en dat was voor mij een personal trainer. Die keek naar mijn (on)mogelijkheden, luisterde naar mijn wensen en zag wanneer ik behoefte had aan een ander soort training. In plaats van werken met gewichten, nam hij mij mee naar buiten om met vrachtwagenbanden te gooien. In plaats van een saaie loopband, gingen we kickboksen. Dit resulteerde in zes dagen sporten in de week, en nu ben ik zelfs lid van het personeel met mijn eigen spinning-les.

Heb je ook nog een speciaal dieet gevolgd?

Bij mij ligt het niet aan de voeding, ik weet namelijk best wat gezond en niet gezond is. Dit bevestigde ook mijn huisarts: “anders zou je gezin ook te zwaar zijn”. Toch moest ik ook qua voeding iets gaan veranderen. Ik heb een heel druk gezin met twee pubers die regelmatig sporten. Die moeten er niet onder lijden dat ik aan het afvallen. Daarom koos ik voor een dieet wat de minste gevolgen had voor ons gezin, namelijk Sonja Bakker. Als gezin hebben wij een aantal weken, maanden, de recepten uit het boek gevolgd. Ook voerde we een aantal kleine wijzigingen door, bijvoorbeeld het koken met kant-en-klare-pakjes. Daarnaast hielden wij niet van gekookte aardappels, dus bakten wij ze. Nu kiezen wij er voor om de aardappels in blokjes te snijden en met een beetje olijfolie in de oven te doen. Het zijn vaak de kleine dingen die een groot verschil maken. Bij voeding is de knop om bij mij vooral vertaald in het stoppen met snoepen en snaaien tussendoor!

Waar lag het bij jou dan wel aan?

Voor mij ging het mis toen ik tijdens mijn studie op kamers ging. Ik moest zelf voor mijn eigen eten zorgen. Nu is eten één ding, maar alle lekkere dingen erbij is twee. Daarnaast had ik tussendoor geen rem. Op weg naar huis van het werk reed ik op de automatisch piloot langs de benzinepomp om een zak drop te halen. Voordat ik thuis was, 20 kilometer later, was die zak leeg en schoof ik direct aan voor het avondeten. Eén dropje is lekker, maar een hele zak niet. Hetzelfde geldt voor een pak koekjes of een XXL zak chips. En als iemand halverwege de zak paprikachips omwisselde voor een zak cheese-union had ik niet eens gemerkt. Het was gewoonte-eten, eten op de automatische piloot. Daarom ben ik de eerste 1,5 jaar cold turkey gestopt met snoepen. Zelfs nu probeer ik tussendoor zo min mogelijk te snoepen. Voor mij geen traktaties meer op het werk, maar tijdens sinterklaasavond neem ik ook gewoon een handje pepernoten.

Ben je bang om weer terug te vallen in je oude patroon?

Ja en nee. Nee, ik laat het nooit meer zo ver komen, daar ben ik van overtuigd! Maar een klein stemmetje zegt nog steeds “Ja”. De afgelopen weken had ik een blessure, en dan word ik chagrijnig als ik niet kan sporten. Op zich is een paar dagen niet sporten niet zo erg, maar ik gun het mezelf (bijna) niet om een dag niet te gaan sporten. Voor mij was en is sporten namelijk de sleutel tot mijn succes. In mijn hoofd blijft dat stemmetje zeggen “als je nu stopt …”, met mijn verstand weet ik best dat ik niet zomaar 20 kilo aan kom, maar mijn gevoel rijmt niet altijd met mijn verstand. Laat je de teugels helemaal los, dan is dat harde werken over vijf jaar voor niks geweest en dat wil ik echt niet meer. Ik dacht altijd dat ik alles kon, ik deed voor mijn gevoel ook alles, maar ik kan nu zoveel meer. Ik wil nooit meer terug naar hoe het twee jaar geleden was, en daar vecht ik elke dag voor.

Wat is jouw tip voor mensen die bezig zijn met afvallen?

Ben niet altijd te streng voor jezelf. Afvallen vereist discipline, maar accepteer dat het ook wel eens een keer mis gaat. Je gaat vast wel eens een keer een zak chips leeg eten. Dat is niet erg. Het is ook niet goed, maar zeker niet erg. Probeer te herkennen waar het aan ligt, want uiteindelijk wil je niet meer terug naar je oude patroon. Houd het vol, want het is een lange weg. Die weg moet je zelf afleggen. Mensen kunnen jou ondersteunen, noodzakelijk en erg fijn, maar het doel moet je uiteindelijk helemaal zelf bereiken.

Wie braaf is ...

... krijgt een beloning. Op 27 oktober, zeven weken geleden, begon ik weer streng met mijn Weight Watchers dieet. Gezonder eten, kleinere porties en meer bewegen. Geen snoep, geen koek, geen chips, en maar één glas frisdrank per dag. Met als resultaat dat ik nu in totaal iets meer dan 20 kilo afviel. Dat verdient een beloning.

Nu is het gewichtsverlies op zich natuurlijk al een beloning, maar het is altijd leuk om jezelf extra te stimuleren. Nog geen drie maanden geleden had ik mezelf beloond met een zoete lekkernij. In een gesprek met mijn collega Daphne zei ik: "Als ik 20 kilo ben afgevallen, mag ik een zak M&M's crispy." Maar nu het zo ver is, wil ik mijn harde werk niet teniet doen. Snoepen zorgt misschien voor kort geluk, maar juist dat langdurige gevoel van geluk geeft je motivatie om de volgende mijlpaal te halen. Ga op zoek naar iets om jezelf te trakteren. Kies een beloning waar jij gelukkig van wordt. Een bosje bloemen, een leuke sjaal of een kraslot. Mijn beloning: dvd The Hunger Games - Catching Fire.

Lichaamsbeeld in de samenleving

Je loopt op straat. Je staat in een café. Je ligt op het strand. Overal zijn er mensen die je nakijken, aanstaren of over je praten. Meestal heb je het zelf niet door, maar soms voel je ogen in je rug. Niet alleen mensen met overgewicht ondervinden dit probleem, maar alle mensen die anders zijn dan wat in de samenleving getypeerd is als 'normaal'.

Haley Morris-Cafeiro, zelf kampend met overgewicht, maakte een fotoreportage over de manier waarop mensen in een openbare ruimte naar haar kijken. Bekijk hieronder het filmpje en beantwoord mijn volgende vraag: "Bekijk ik mensen die anders zijn dan anders ook met een afkeurende blik?"

Je gaat afvallen, maar hoe? - part 1

Diëten zijn er in allerlei vormen en maten. Suikervrij, zoutloos, koolhydraat-arm. Zelf heb ik al meerdere diëten geprobeerd. Allemaal hebben ze op de een of andere manier wel bijgedragen aan het afvallen, maar de kilo’s kwamen er keer op keer weer allemaal aan. Dus welk dieet werkt er nu het beste? Niet alleen om de kilo’s af te vallen, maar misschien nog wel belangrijker: om de kilo’s eraf te houden.

Het is niet zo dat er maar één juist dieet is, maar vaak is er maar één het beste voor jou. Maar welke kies je? Die keuze maak je natuurlijk zelf, ik kan je slechts een aantal opties geven. Er zijn natuurlijk ontzettend veel manieren om af te vallen. Minder gaan eten en meer gaan sporten zijn daar de meest voorkomende van. In deze blogpost ga ik verder in op twee diëten die zich kenmerken door minder eten gecombineerd met gevarieerd eten, namelijk het dieet van Sonja Bakker en Weight Watchers.

Sonja Bakker

Gewichtsconsulente Sonja Bakker is onder andere bekend van de boeken 'Bereik je ideale gewicht' en 'Zomerslank met Sonja'. In haar boeken beschrijft ze een afvalmethode die zich vooral kenmerkt door gevarieerd eten. Hierbij is ook het eten op vaste tijden een uitgangspunt. In de verschillende boeken uitgegeven door Sonja, staan twaalf menu's, voor twaalf weken, beschreven die er voor moeten zorgen dat je gestaag 0,5 tot 1 kilo per week afvalt. Heb jij na die twaalf weken je ideale gewicht nog niet bereikt, dan begin je gewoon weer voorin het boek.

Weight Watchers

Volgens Weight Watchers is hun afvalprogramma een eenvoudig en doeltreffend dieet voor succesvol en blijvend gewichtsverlies met vier belangrijke pijlers: doordachte voedingskeuzes, veel ondersteuning, gezonde gewoonten en meer beweging. Je kunt hiervoor een cursus volgen, maar het kan ook volledig online. Het belangrijkste kenmerk van Weight Watchers is het ProPointsPlan, een dagboek waarin je niet alleen bijhoudt hoeveel je eet, maar ook hoeveel je beweegt. Het enige wat je dus moet doen is in de app aangeven wat je gegeten hebt en hoeveel. Daarnaast kun je ook je gewicht bijhouden, en zie je de voortgang in een mooie grafiek. Bij het principe van Weight Watchers mag je alles eten en drinken, zolang je het maar goed bijhoudt.

Mijn visie

Zo'n vijf jaar geleden probeerde ik het Sonja Bakker dieet uit. Samen met mijn moeder ging ik aan de slag met het boek 'Bereik je ideale gewicht'. In het begin ging alles goed, ik hield mezelf mooi aan de porties. Na verloop van tijd smokkelde ik steeds meer met tussendoortje. Dit lag voornamelijk aan mij, maar ook aan het dieet. Mezelf strikt houden aan een eetschema is namelijk niet aan mij besteed. Ik houd ervan om een bepaalde vrijheid te hebben, vandaar dat ik ook afgelopen januari Weight Watchers probeerde. Voor mij was het namelijk fijn dat ik alles nog mocht eten, maar wel in bepaalde mate. Het neemt wel iets meer tijd in beslag, omdat je alles in de app moet invoeren, maar dit houdt wel in dat je zeer bewust bezig bent met wat je eet. Tot mei heb ik het toen heel goed volgehouden, telde elke dag mijn punten en viel ik 12 kilo af. In de zomer stopte ik met het bijhouden van mijn dagboek, en toch bleef ik op het gewicht. Maar eind oktober startte ik weer, en nu zit ik weer helemaal in de juiste flow. Het fijne aan zowel Sonja Bakker als Weight Watchers is dat je gewoon mag blijven eten. Je past je eetpatroon aan, en dit is volgens mij de beste manier om je gewicht blijvend te verliezen.

In de blogpost 'Je gaat afvallen, maar hoe? - part 2' ga ik verder in op het Slimfast en Cambridge dieet. Deze diëten kenmerken zich door het gebruik van shakes, soepen en repen. Houd 27 december mijn blog in de gaten voor deze post.

You don't have to be SMART, just be realistic!

Om je afvalproces goed af te kunnen leggen, moet je eerst voor jezelf een doel bepalen. In de marketing- en communicatiewereld gaan ze voor het zetten van doelstellingen altijd uit van het SMART-principe. Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch, Tijdsgebonden. Kun je dit principe ook gebruiken in jouw afvaltraject?

Bij afvallen is het vooral van belang dat je doel Realistisch is. De gewenste BMI bij mijn lengte, 1 meter 75, is bijvoorbeeld minder dan 75 kilo. Nu is dat allemaal leuk en aardig, maar dit is voor mij niet realistisch. Daarom heb ik mijn einddoel gezet iets hoger ingezet: onder de 80 kilo. Zet voor jezelf een doel wat je denkt dat je kunt halen, want anders word je alleen maar teleurgesteld. Zet hierbij niet alleen een einddoel, maar ook tussentijdse doelen, ook wel mijlpalen genoemd. Denk hierbij aan het verlies van de eerste kilo, 10% van je gewicht, 5 kilo, 10 kilo et cetera. Dat iets in theorie beter voor je is, wil niet zeggen dat het in de praktijk ook zo is. Uiteindelijk gaat het erom dat jij jezelf goed voelt en blij bent met wat jij hebt bereikt.

Sinterklaas kapoentje, gooi niks in mijn schoentje!

Pepernoten

Gevulde speculaas

Ambachtelijke chocoladeletter

Speculaas

Taai Taai

Marsepein

Banketstaaf

Borstplaat

Te dikke kont voor de achtbaan

Iedereen heeft het altijd over de oorzaken van overgewicht. Uiteraard is dit belangrijk, want hoe kan je iets veranderen als je niet weet waar je de fout in gaat. Maar wie brengt nu de gevolgen van obesitas in kaart? Overgewicht of obesitas zorgt in Nederland voor 10% van de ziektelast. De toename van obesitas gerelateerde zorgkosten zijn niet alleen lichamelijk van aard, maar zeker ook psychisch. Op welke manier veroorzaakt overgewicht een achteruitgang in de kwaliteit van leven?

Kwaliteit van leven, wat bedoelen ze hier nu meer? Ik denk dat ieder mens zijn eigen kwaliteit van leven bepaalt. Voor mij betekent het dat ik goed in mijn vel zit, gelukkig ben met mezelf, en de dingen kan doen waar ik gelukkig van wordt. Dit is bij mij niet altijd het geval geweest, obesitas beperkt mij tot op de dag van vandaag nog steeds. Vandaar dat ik hier ook verandering in wil brengen. Ik wil niet meer tobben met lichamelijke, geestelijke of praktische problemen die komen kijken bij overgewicht.

Lichamelijke problemen

De gevolgen van obesitas op je lichaam kunnen enorm zijn. Je kunt bijvoorbeeld last krijgen van een hoge bloeddruk, artrose, rugpijn, slaapstoornissen en ademhalingsproblemen. Maar ook ernstigere zieketen als kanker en suikerziekte zijn een gevolg van langdurig overgewicht. Wat dat betreft heb ik geluk, tot nu toe is mijn gezondheid nog niet dat van een standaard obees. Dit komt mede omdat ik nog jong en vitaal ben. Maar al deze gezondheidsklachten gaan iedereen parten spelen naar mate zij ouder worden.

Psychische problemen

Obesitas is niet alleen iets lichamelijks. Ook geestelijk kun je er enorm onder gebukt gaan. Je hebt vaak weinig zelfvertrouwen. Je kunt zelfs depressief worden. Dit zal in eerste instantie te zien zijn in het ontmoeten van nieuwe mensen. Maar naar mate je zelfvertrouwen zakt en je depressiviteit stijgt, ga je ook je vrienden en familie mijden. Dit kan je leven totaal verpesten, omdat dat juist de mensen zijn die je nodig hebt om jezelf gelukkig te voelen. Niemand wil toch eenzaam zijn.

Praktische problemen

Naast lichamelijke en psychologische problemen kan het ook nogal ongemakkelijke of vervelende situaties opleveren. In oktober vorig jaar ging ik met mijn vriendengroep naar Walibi Fright Nights. Na ongeveer twee uur in de rij te hebben gestaan bij de Goliath mochten we er eindelijk in. Tot mijn frustratie kreeg ik de gordel van de stoel niet dicht en moest ik de achtbaan verlaten. Het is al lullig genoeg dat je niet in de achtbaan past met je “dikke” kont, maar dan ook in onder het oog van al die mensen eruit moet. Dit was een vrij emotioneel moment, en een eye-opener. Zo zijn er nog meer van die praktische dingen: zitplaats in het openbaar vervoer, met drie mensen op de achterbank, maar ook bij het vinden van kleding.

Herken je jezelf nou in één van de situatie die ik hierboven beschrijf, en ben je het helemaal zat? Ga dan samen met mij de strijd aan tegen obesitas. In mijn volgende blog leg ik uit welke diëten je kunt volgen. Hierbij zeg ik alvast: “Dat een dieet voor mij niet werkte, wil niet zeggen dat het dieet op zich niet werkt. Kies een dieet waar jij je goed bij voelt. Dit helpt je uiteindelijk om het vol te houden tot het eind.”

Het één kan niet zonder het ander

Overgewicht is niet per definitie te wijten aan ongezond eten, te veel eten en weinig bewegen. Toch zijn dit wel de meest voorkomende oorzaken voor overgewicht. Obesitas is bovenal een combinatie van factoren, dat wil zeggen dat het één niet zonder het ander kan. Dit geldt dus niet alleen voor de bovengenoemde factoren. Wat kan er naast ongezond eten, en te veel eten en te weinig bewegen dus nog meer een oorzaak zijn voor de jaarlijkse toename van overgewicht in Nederland?

Psychische aandoening

Je hebt emotie-eters en externe eters. Emotie-eters laten hun voedingsgewoonten sterk beïnvloeden door stemmingen. Sommigen eten meer om zichzelf beter of gelukkiger te voelen, anderen juist minder. Bij externe eters spelen emoties geen rol. Zij eten vooral als ze eten zien. Op de middelbare school was ik echt een emotie-eter. Eten maakte mij gelukkig en ongelukkig tegelijk. Ik veranderde op een zeker moment in externe eter. Het maakte niet uit waar, wanneer of hoe, ik was altijd aan het eten. Het hoorde bij mij zoals een sigaret bij een roker.

Stress

Mensen hebben steeds meer te doen en ook de maatschappij vraagt steeds meer van de mensen. Om deze stress van je af te zetten, kun je jezelf storten in een ontspanning. Voor de een is dit bijvoorbeeld sporten, voor de ander is dit drinken, en voor mij en heel veel mensen is dit eten. Als ik aan het eten was, kon ik even ontsnappen aan de dagelijkse strubbelingen in bijvoorbeeld het werk of mijn privéleven.

Genetische aanleg

De één heeft meer aanleg om vet op te slaan dan de ander. Zit overgewicht in de familie, dan is de kans aanwezig dat jij ook zelf in dit patroon valt. Maar patronen zijn er om te doorbreken. Je genetische aanleg bepaalt namelijk niet je houding en gedrag tegenover eten. Mijn oma kende ik alleen maar als een hele stevige vrouw. Ik heb overduidelijk een heel groot van de genen van haar geërfd. Helaas leeft zij niet meer om mij het patroon te zien ontbreken. Maar ik hoop natuurlijk wel om andere mensen in mijn omgeving te stimuleren. Doorbreek het patroon, liever gisteren dan vandaag.

Onderliggende ziekte 

Soms is een onderliggende ziekte zoals de ziekte van Cushing of een slecht werkende schildkier de oorzaak van een extreme toename van gewicht. Heb jij het idee dat er bij jou meer aan de hand is dan bovenstaande oorzaken, bezoek dan jouw huisarts. Het is namelijk heel goed mogelijk dat er medisch is aan de hand is wat deze toename veroorzaakt.

Maar naast de oorzaken van je overgewicht wil je waarschijnlijk ook weten wat de gevolgen kunnen zijn van jouw langdurig overgewicht. In mijn volgende blogpost ga ik verder in op die gevolgen onderverdeeld in lichamelijke, psychische en praktische problemen.

Eigen schuld, dikke bult

Het is zondagavond 18.00 uur. Je kijkt in de koelkast en ziet dat je helemaal niks in huis hebt. Je moet eigenlijk boodschappen doen, maar daar is het nu al te laat voor. Je besluit om naar de friettent te gaan. Dit is al zeker drie maanden geleden. Zodra je binnen stapt, weet je ook weer waarom. Er zitten ongeveer tien mensen binnen, en je kunt zien dat zeker twee mensen denken: "Die kan beter naar een saladebar gaan. Die eet zo te zien al ongezond genoeg."

"Mensen met overgewicht eten altijd ongezonde producten zoals pizza, friet en chocolade." Dit is slechts één van de vooroordelen die mensen hebben over ons (mensen met overgewicht/obesitas). Daarnaast zijn wij volgens menigeen lui, hebben we geen zelfbeheersing en ligt de oorzaak nooit bij onszelf. Nou, ik geef niemand anders de schuld dan mezelf. Zoals het spreekwoord zegt: Ieder pondje ging bij mij door het mondje. Maar zo ongenuanceerd als sommige uitspraken, is het in veel gevallen natuurlijk niet.

Ongezond eten

Iemand zei ooit tegen mij: "Als je af wil vallen, moet je minder naar de McDonald's gaan." Ik stond perplex. Dacht die persoon nou werkelijk dat ik elke dag fastfood at. Ja dus. Ik eet niet vaak fastfood, zoals McDonald's, Burger King of Döner Kebab, maar natuurlijk eet ik wel ongezonde dingen. Bij mij ligt het niet aan mijn ontbijt, lunch of avondeten, maar aan de tussendoortjes. Zo kon ik best op één dag, een pak koeken, zak chips en zak M&M's wegwerken. Had ik dan spijt? Natuurlijk, maar mijn behoefte aan suiker was vervuld. Maar mensen met overgewicht heb je in alle vormen en maten. De één houdt van snoepen, de ander van pizza. Toch denk ik ook dat er veel te wijten valt aan de hoeveelheid die je eet.

Bordje volgeladen

Weet jij altijd precies hoe veel je eet? Ik dacht altijd van wel, totdat ik een keer een eet-dagboek bij hield. Toen kwam ik erachter dat ik daadwerkelijk veel meer at dan dat ik nodig had voor min dagelijkse energieverbruik. Ik denk dat dit voor heel veel mensen geldt, en niet alleen voor degene met obesitas. Wat je thuis eet, dat ligt natuurlijk geheel aan jezelf, maar ook de maatschappij zorgt voor een hoeveelheid aan eten. Gisteren stond er in de BNdeStem het artikel 'VS bindt de strijd aan met overgewicht', waarin restaurants vaak extreem grote portie aanbieden. Dit geldt natuurlijk ook voor Nederland. Een Chinese afhaalmaaltijd voor twee personen is vaak genoeg voor vier, en dan heb je nog restjes voor dag twee. "Het is echt dom dat mensen niet genoeg zelfbeheersing hebben om gezond te blijven." Natuurlijk ben jij degene die het allemaal in je mond stopt, maar bij wie zijn de ogen nou niet groter dan de maag.

Heel de dag op de bank hangen

"Veel mensen zijn simpelweg te lui, en daardoor worden ze vet." Ik ben ervan overtuigd dat sommigen echt denken dat mensen met overgewicht de hele dag op de bank hangen. Natuurlijk kan ik alleen maar voor mezelf spreken. Bij mij is dit absoluut niet het geval. Ik ben een zeer actief tennisster die gemiddeld drie keer per week op het gravel te vinden is. Pak ik vaker de auto dan de fiets? Ja. Pak ik vaker de lift dan de trap? Ja. Dat wil niet per definitie zeggen dat ik lui ben. Want heel veel mensen pakken namelijk eerder de auto of gaan met de trap.

Waarom overgewicht?

Als overgewicht nu niet per definitie te wijten is aan ongezond eten, te veel eten en niet bewegen, wat is dan de oorzaak waarom de hoeveelheid mensen met overgewicht op de wereld jaarlijks toeneemt? In mijn volgende blogpost ga ik verder in op wat nog meer de oorzaak van overgewicht kan zijn.

Afkicken van Suiker

Drank. Drugs. Roken. Suiker. Een spelletje 'wat hoort hier niet in thuis'? Was het maar waar. Dit zijn namelijk allemaal dingen waar je verslaafd aan kunt raken. Dat geldt dus ook voor suiker. Hoe meer je ervan eet, hoe meer jouw lichaam er naar verlangd. En zoals alle andere verslavingen moet je bij het stoppen dus ook echt afkicken.

Suiker behoort samen met zetmeel tot de voedselgroep 'koolhydraten'. En deze koolhydraten heb je nodig om je dagelijkse energie te krijgen. Dit wil echter niet zeggen dat je elke dag suiker moet eten. Uit producten zoals groenten haal je namelijk ook deze energie. Maar de suiker die je echt moet vermijden, is geraffineerde suiker. Dit is suiker die een fabriek toe voegt aan ons eten en onder vele verschillende namen bekend staat. Glucose, fructose en melasse zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Maar als je gaat afkicken van een product dat je dagelijks in grote hoeveelheden binnenkrijgt, hoe zwaar is dan het stoppen?

Afkickverschijnselen

Hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid en natuurlijk een sterke behoefte aan suiker. Dit zijn slechts enkele symptomen van het afkicken. De eerste paar dagen had ik ontzettend last van onverklaarbare krampen en pijntjes, vermoeidheid en slapeloosheid. Maar pas na een paar dagen had ik door dat dit te wijten was aan mijn gebrek aan suiker waar mijn lichaam zo om vroeg. Ze zeggen dat het zeven dagen duurt voordat de suiker volledig uit je lijf is verdwenen, en dan moeten de verschijnselen ook verdwijnen. Bij mij was dit dan ook het geval. Dus voor al die mensen die net gestopt zijn met de suiker: "De reis is zwaar, maar zeker de moeite waard. Geef niet op."

Houd het vol!

Toegeven aan je verslaving is de gemakkelijke weg. Ook al heb je het tijdens die eerste week ontzettend zwaar. Probeer het vol te houden. Het wordt eenvoudiger, dat beloof ik. Haal je energie uit andere dingen dan eten, bijvoorbeeld uit sporten. Maak het voor jezelf makkelijker. Stop 'cold turkey'. Gooi alle producten weg waarin geraffineerde suikers zitten. Koek, snoep, jam, hagelslag, noem het maar op. Natuurlijk zeg ik niet dat je nooit meer een koekje of snoepje mag eten. Want als ik eerlijk ben, kan ik ook niet zeggen dat ik nooit meer een zoete lekkernij eet. Maar voor nu, is het afkicken van suiker.

Obesitas en IK

Al jaren gaan obesitas en ik samen door één deur. Echte vrienden zijn we niet. Je beslaat echter wel een heel groot deel van mijn leven. We hebben goede tijden gekend. Maar ik moet nu alleen op reis naar een gezondere toekomst. Dus hier scheiden onze wegen. Ik hoop je nooit meer terug te zien.

Al jaren kamp ik met zwaar overgewicht, ook wel obesitas genoemd. Op de basisschool was ik nooit de slankste van de klas, maar dik was ik zeker niet. Bij mij is het fout gegaan op de middelbare school. De route naar school liep langs de McDonalds, en of ik nou wilde of niet, er werd altijd gestopt voor een hamburger of ijsje. En zo waren er natuurlijk nog veel meer dingen. Langzamerhand kwam ik steeds meer kilo’s aan, voelde ik mezelf onzeker waardoor ik meer ging eten, en zo kwam ik nog meer aan. Ik zat in een vicieuze cirkel, en het ging van kwaad tot erger. In het begin was het slechts een beetje overgewicht, maar al snelde groeide dat uit tot morbide obesitas.

(Morbide) Obesitas

De Nederlandse Obesitas Kliniek omschrijft obesitas  als “een chronische ziekte waarbij een zodanige overmatige vetstapeling in het lichaam bestaat dat dit aanleiding geeft tot gezondheidsrisico’s”. Simpel gezegd, de hoeveelheid voedsel dat je eet is meer dan je daadwerkelijk nodig hebt voor je dagelijkse lichaamsactiviteit. Daarbij is sprake van overgewicht als je een Body Mass Index (BMI) hebt van 30 of hoger. Wanneer de BMI 40 of hoger is spreken we van morbide obesitas, ofwel ziekelijk overgewicht. De berekening van het BMI geeft een goede indicatie of je overgewicht hebt of niet. Om je BMI uit te rekenen, maak je de volgende rekensom: gewicht / (lengte x lengte). Maar je kunt natuurlijk ook gewoon je lengte en gewicht invullen op website van de Nederlandse Obesitas Kliniek. Op dit moment heb ik zelf een BMI van 38 en val ik dus in de categorie ‘overgewicht’. Om een gezond gewicht te hebben, moet je een BMI hebben tussen de 18,5 en 25. Voor mij wil dat dus zeggen dat ik met mijn lengte van 1,75 m een gewicht van 75 kg of lager mag hebben.

Dieet na dieet

Al tien jaar probeer ik het gevecht tegen de overtollige kilo’s te winnen, maar ik kom er steeds als verliezer uit. Dieet na dieet probeerde ik uit. Zonder resultaat. Cambridge, Slimfast, Sonja Bakker, Weight Watchers, ik heb het allemaal gedaan. Zelfs een operationele uitdaging ben ik aangegaan. In 2010 liet ik een maagbandje plaatsen, maar deze heeft achteraf gezien meer ongemakken bezorgd dan resultaten. Maar is het nu zo dat al deze dieten niet werken? Nee. Ik viel wel af, maar vervolgens kwam het er ook allemaal weer aan. Mijn mening: ik was er nog niet aan toe om echt af te vallen. Maar nu ben ik er helemaal klaar voor. Weg met die kilo’s.

Mijn doel

Ondanks dat ik heel goed in mijn vel zit, en geaccepteerd heb wie ik ben, wil ik toch graag het gewicht verliezen wat ik nu als bagage met me meedraag. Ik denk dat dit daarom de tijd is om het gevecht aan te gaan. Mijn doel: totaal 50 kilo afvallen. Het begin is al gemaakt, de eerste zeventien kilo zijn er af. Maar we zijn er natuurlijk nog lang niet.

Waarom bloggen?

Nu zal je wel denken: alles leuk en aardig, maar wat moet ik hiermee? Om je leven zo drastisch om te gooien, en je volledig te storten op een doel wat jou als persoon vormt, heb je veel steun nodig. En deze steun komt soms uit onverwachte hoek. Ik blijf mezelf motiveren om mijn doel te behalen. Ik wil dan ook met deze motivatie en doorzettingskracht anderen inspireren om hetzelfde te doen. In mijn blog komen onder andere de volgende onderwerpen aan bod: verschillende diëten, kinderen en obesitas, verleidingen weerstaan en reclame. Ook deel ik ervaringen van andere mensen die de strijd leverden. Samen het gevecht tegen obesitas aan! Een reis naar een gezondere toekomst.